Giedo van der Garde

Giedo osiągał spore sukcesy w kartingu, w którym zadebiutował w roku 1997. Oprócz tytułu mistrza swojego kraju, ma w swoim dorobku również tytuł mistrza świata w najwyższej kategorii Formula Super A (2002) oraz wygrane w wielu prestiżowych zawodach.

W 2003 roku rozpoczął starty w wyścigach samochodów jednomiejscowych, debiutując w Duńskiej Formule Renault. Został w niej sklasyfikowany tuż za podium, na 4. miejscu. Rok później awansował do silnie obsadzonej Formuły 3 Euroseries. Van der Garde spędził w niej łącznie trzy sezony, osiągając ciągłą progresję wyników. Najlepiej spisał się w roku 2006, kiedy to reprezentował drugi team mistrzowskiej ASM Formule 3 (obecnie ART Grand Prix). Zajął wtedy 6. miejsce z dorobkiem jednego pole position i zwycięstwa.

W sezonie 2007 przeniósł się do World Series by Renault. Pierwszy rok startów, w ekipie Victory Engineering, zakończył na 6. miejscu. W drugim sezonie startów, będąc już w mistrzowskim zespole P1 Motorsport, od początku pewnie prowadził w generalce, by ostatecznie przypieczętować tytuł na rundę przed zakończeniem sezonu. W tym czasie odniósł pięć zwycięstw oraz dwukrotnie sięgnął po pole position.

W sezonie 2009 Holender podpisał kontrakt z brytyjskim zespołem iSport International, na udział w azjatyckim i europejskim cyklu GP2. W pierwszym z nich rywalizację ukończył na 12. miejscu. Zdecydowanie lepiej spisał się w głównej edycji. Pomimo dość przeciętnej pierwszej połowy sezonu, w drugiej Holender poradził sobie znacznie lepiej, będąc trzykrotnie na najwyższym stopniu podium. Dzięki temu w klasyfikacji końcowej zajął 7. miejsce.

Na sezon 2010 przeniósł się do hiszpańskiego zespołu Barwa Addax. W zimowym cyklu Giedo pojawił się tylko raz, podczas drugiej rundy, na torze w Abu Zabi. Wówczas pierwszego z wyścigów nie ukończył, natomiast w drugim dojechał na dziewiętnastej lokacie. W głównym cyklu dziewięciokrotnie dojechał na punktowanej pozycji, w tym cztery razy na podium. W klasyfikacji generalnej ponownie został sklasyfikowany na siódmej pozycji, gdy jego młodszy zespołowy partner Sergio Pérez, walczył o tytuł mistrzowski.

W roku 2011 van der Garde sezon azjatyckiej GP2 zakończył na 3. lokacie, z dorobkiem dwóch miejsc na podium, na włoskim torze Imola. W drugim roku współpracy w europejskiej edycji Holender również należał do grona czołowych zawodników. Giedo przez pewien okres prowadził nawet w klasyfikacji generalnej. W trakcie sezonu pięciokrotnie znalazł się na podium. Najbliżej zwycięstwa był w pierwszym w Walencji, jednakże w wyniku ignorowania żółtych flag otrzymał karę przejazdu przez aleję serwisową. Na torze Circuit de Catalunya sięgnął po pierwsze w karierze pole position, po tym, jak ukarany został Francuz Jules Bianchi, za uzyskanie czasu przy żółtych flagach. Pierwszą pozycję faktycznie uzyskał w kolejnej rundzie, w Monako, jednakże tym razem to on dopuścił się takiego błędu i stracił swą pozycję na rzecz Brytyjczyka Sama Birda. Szansę na tytuł wicemistrzowski stracił po kompletnie nieudanych wyścigach na Spa-Francorchamps oraz Monza. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej znalazł się na 5. pozycji, za zespołowym partnerem Charles'em Pic.

W latach 2007–2008 Holender pełnił funkcję kierowcy testowego holenderskiego zespołu Spyker oraz hinduskiej ekipy Force India. W sezonie 2012 został kierowcą rezerwowym teamu Caterham^[1], a rok później kierowcą etatowym tego zespołu. W sezonie 2014 został kierowcą testowym ekipy Sauber.

W 2015 roku testował produkty Pirelli wykorzystywane w bolidach GP2, a następnie został kierowcą testowym tej firmy^[2].