Bezirk Sieniawa

Powiat Sieniawa
Bezirk Sieniawa
powiat
1854–1867
Ilustracja
Państwo

 Austro-Węgry

Kraj związkowy

Królestwo Galicji i Lodomerii

Powiat

cyrkuł przemyski

Siedziba

Sieniawa

Data powstania

1854

Data likwidacji

1867

Powierzchnia

9,0 mil²

Populacja (1854)
 liczba ludności


26.463

Języki urzędowe

niemiecki

Szczegółowy podział administracyjny
Plan
Liczba gmin katastralnych (1854)

33 (w tym 1 miasteczko)

brak współrzędnych

Bezirk Sieniawa – dawny powiat (Bezirk) kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, funkcjonujący w latach 1854–1867. Siedzibą starostwa było miasteczko Sieniawa.

Historia

Bezirk Sieniawa utworzono w ramach reformy uwłaszczeniowej z okresu Wiosny Ludów (1848–1849), która likwidowała jurysdykcję właściciela ziemskiego nad poddanymi. W Galicji, dominium – jako podstawowa jednostka administracyjna i filar systemu feudalnego straciło rację bytu. Konieczne stało się zatem wprowadzenie nowego systemu administracyjnego, którego zręby powstały w latach 1851–1855. Nowy trójstopniowy podział administracyjny objął 21 cyrkułów (niem. Kreise), 179 małych powiatów (niem. Bezirke) i ponad 6000 gmin (niem. Gemeinde)[1].

Bezirk Sieniawa objął obszar o wielkości 9,0 mil², zamieszkany był przez 26.463 ludzi i podzielony na 33 gmin katastralnych, w tym jedno miasteczko (Sieniawa). Wszedł w skład cyrkułu przemyskiego, jako jeden z jego dziewięciu powiatów[2].

Po nadaniu Galicji autonomii oraz powołaniu samorządu gminnego i powiatowego w 1865 zlikwidowano cyrkuły (Kreise). Dotychczasowe małe powiaty (Bezirke) w liczbie 179, utrzymały się do 1867 roku, kiedy to w następstwie kolejnej reformy administracyjnej (23 stycznia 1867) zostały zastąpione przez 74 większych powiatów[1][3]. Obszar zniesionego Bezirk Sieniawa wszedł wtedy w całości skład nowego powiatu jarosławskiego[4][5].

Podział administracyjny (1854)

Podział administracyjny Bezirk Sieniawa w 1854 roku[2]
Lp. Gmina jednostkowa Powierzchnia Ludność Powiat w 1867 po zniesieniu
1 Sieniawa (m) 69 1621 jarosławski
2 Adamówka 1270 356 jarosławski
3 Cieplice 8196 2579 jarosławski
4 Dobcza 4789 818 jarosławski
5 Dobra 5207 1388 jarosławski
6 Dąbrowica 2013 928 jarosławski
7 Dybków 54 757 jarosławski
8 Krasne 937 440 jarosławski
9 Majdan 8892 1986 jarosławski
10 Rudka 2032 709 jarosławski
11 Słoboda 705 373 jarosławski
12 Wylewa 2558 546 jarosławski
13 Cetula 2158 909 jarosławski
14 Kruhel Pawłosiowski 623 186 jarosławski
15 Radawa 3311 587 jarosławski
16 Setna [6] [6] jarosławski
17 Pełkinie z Kruhlem 3150 811 jarosławski
18 Czerce z Czerwoną Wolą 279 1143 jarosławski
19 Leżachów 2512 633 jarosławski
20 Manasterz 2590 624 jarosławski
21 Makowisko 2383 703 jarosławski
22 Mołodycz 9229 1156 jarosławski
23 Nielepkowice 1806 447 jarosławski
24 Piwoda 2329 564 jarosławski
25 Szówsko 2022 909 jarosławski
26 Wola Buchowska 123 371 jarosławski
27 Wólka Pełkińska 1523 512 jarosławski
28 Wola Ryszkowa 4044 763 jarosławski
29 Wiązownica 2192 921 jarosławski
30 Wierzbna 1117 210 jarosławski
31 Piskorowice 5244 1606 jarosławski
32 Surmaczówka 5804 347 jarosławski
33 Zaradawa 3426 578 jarosławski

Objaśnienie:

(M) = miasto; (m) = miasteczko

Przypisy

  1. 1 2 Krzysztof Ostafin, Podziały administracyjne Galicji 1857 – 1910 [online], ArcGIS StoryMaps, 13 marca 2024 [dostęp 2025-03-10].
  2. 1 2 Allgemeines Landes-Gesetz- und Regierungsblatt für das Kronland Galizien und Lodomerien mit den Herzogthümern Auschwitz und Zator und dem Großherzogthume Krakau. Jahrgang 1854, Lemberg 1855.
  3. Krzysztof Ostafin i inni, Problem doboru jednostek odniesienia przestrzennego w integracji danych z drugiej połowy XIX i początku XX w. z terenów Galicji i Śląska Austriackiego, „Studia Geohistorica” (8), 2020, s. 194–212, DOI: 10.12775/SG.2020.09, ISSN 2300-2875 [dostęp 2025-03-10].
  4. Verordnung des Staatsministeriums vom 23 Jänner 1867 über die Reform des politischen Verwaltung in den Königreich Galizien und Lodomerien mit dem Großherzogtum Krakau und den Herzogtümern Auschwitz und Zator
  5. Polona [online], polona.pl [dostęp 2025-03-10].
  6. 1 2 Zliczone z Szówskiem.

Bibliografia