Powiat dobromilski (Galicja)

Powiat dobromilski – dawny powiat kraju koronnego Królestwo Galicji i Lodomerii, istniejący w latach 1876–1918.

Powiat powstał 1 października 1876 z obszaru zniesionego powiatu birczańskiego[1].

Siedzibą c.k. starostwa był Dobromil. Powierzchnia powiatu w 1879 roku wynosiła 9,165 mil kw. (527,35 km²), a ludność 53 186 osób. Powiat liczył 104 osady, zorganizowanych w 94 gminy katastralne.

Na terenie powiatu działały 2 sądy powiatowe – w Dobromilu i Birczy.

Po przejściu pod administrację polską po I wojnie światowej funkcjonował on jako powiat dobromilski.

Starostowie powiatu

  • Piotr Skwarczyński (1879)
  • Juliusz Friedrich (1882)
  • Tadeusz Szawłowski (do 1889)[2]
  • Alojzy Zsitkowski (1890)

Komisarze rządowi

Komisarze powiatowi

  • Adolf Hanik (1917)[3]

Gminy w 1867 roku

Arłamów, Borniowice, Borysławka, Dobromil, Ober- und Unter-Engelsbrunn z Huczkiem, Grabownica Sozańska, Grodzisko, Hubice, Huwniki, Hujsko z Falkenbergiem, Kalwaria z Pacławiem, Katyna, Kniażpol, Komarowice, Kopyśno, Kropiwnik, Kwaszenina, Lacko, Leszczyny, Liskowate, Łopuszanka, Makowa, Makower-Kolonie, Michowa, Nowe Miasto, Starzawa, Sopotnik, Tarnawa, Truszowice z Wełykiem.

Przypisy

  1. ↑ [Reichsgesetzblatt vom 4. Juli 1876, Nr. 93, Seite 230]
  2. ↑ Kronika. Z życia towarzyskiego. „Gazeta Przemyska”, s. 4, Nr 2 z 13 stycznia 1889.
  3. ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 92 z 22 kwietnia 1917.

Bibliografia

  • Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1879, Lwów 1879
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.